با رعایت چند اصل ساده و توجه به عادت های روزانه مراقبتی میتوان ناخنهایی سالم و قوی داشت. همچنین رعایت رژیم غذایی متعادل بهخصوص مصرف مواد غذایی حاوی پروتئین کراتین و درصورت نیاز مصرف مکمل های بیوتین نقش موثری در تامین رطوبت داخلی و سلامت ناخن دارند. البته توجه به رطوبت رسانی مناسب و استفاده از ترکیبات گیاهی موثر تقویتی با توجه به شرایط آب و هوایی فضول مختلف سال ضمن افزایش انعطاف پذیری ناخن و تقویت طبیعی بستر ناخن مانع آسیب پذیری ناخن میشود. در این مطلب بعد از بررسی دلایل هورمونی موثر بر شکنندگی ناخن، مهم ترین نکات برای حفظ هیدراتاسیون پوست و ناخن با هدف تقویت و جلوگیری از زود شکستن آنها را بررسی میکنیم.
دلایل ضعیف شدن ناخن ها
عوامل بسیاری مانند رژیم غذایی، سبک تغذیهای، سطح هورمونها، بیماریهای زمینهای و مراقبتهای نادرست روزانه میتوانند ناخنها را ضعیف و شکننده کنند. طبق گزارش مرکز سلامت ملی آمریکا، حدود ۲۰ درصد از افراد با مشکلات شکنندگی ناخن روبرو هستند که بیشتر آن به علت کمبود ویتامین یا پروتئین است. با این حال یکی از مهمترین دلایل زود شکستن ناخن، تغییرات هورمونی در دورانهای مختلف بهخصوص در بانوان، استرس بالا و نحوه تغذیه است. اما این موارد چگونه بر ضعیف شدن ناخن تاثیر میگذارند؟
نقش هورمون ها در استحکام ناخن
سطوح پایین استروژن تولید کراتین و کلاژن را در بدن کاهش میدهد و در نتیجه ناخنها شکننده میشوند. از طرفی استروژن به تنظیم میزان احتباس آب در بدن کمک میکند و در صورت کاهش سطح آن در بدن ناخنها خشک شده و احتمال ترک خوردن، شکستن یا پوسته پوسته شدن آنها نیز افزایش مییابد. کورتیزول نیز دومین هورمون تاثیرگذار بر شکنندگی ناخنها است که با افزایش آن در بدن بهدلیل استرس، ناخن ضعیف میشود.
تاثیر استرس بر سلامت ناخن ها
استرس، جذب مواد مغذی مورد نیاز بدن را سخت میکند و در نتیجه تاثیر مستقیم بر بروز مشکلات ناخن دارد. تحقیقات نشان میدهد که افزایش سطح کورتیزول ناشی از استرس در بدن، بیوتین موجود در بدن، بهعنوان ماده اصلی موثر در استحکام ناخن، را تا حد زیادی کاهش میدهد. از طرفی بسیاری از افراد هنگام استرس به عادتهای نامناسبی مانند جویدن ناخن روی میآورند که میتواند منجر به عفونت ناخن یا حتی آسیب به بستر ناخن شود. در این میان مهمترین راه برای کاهش استرس، داشتن تحرک و توجه به تاثیر ورزش بر استحکام ناخن است.
راه های پیشگیری از شکنندگی ناخن
همیشه با ایجاد تغییرات مثبت در سبک زندگی، عادات تغذیهای مناسب و روتین مراقبتی میتوان ناخنهایی سالم و زیبا داشت. برای این منظور راههای سادهای وجود دارد که در این بخش آنها را بررسی میکنیم.
مواد غذایی موثر در تقویت ناخن
رعایت یک رژیم غذایی متعادل و سالم بهخصوص مصرف مواد حاوی بیوتین و پپتیدهای کلاژن به استحکام ناخنها بسیار کمک میکند. تحقیقات نشان میدهند که مصرف روزانه ۲.۵ میلیگرم بیوتین میتواند تا ۳۵ درصد شکنندگی ناخنها را کاهش دهد. بیشترین مقدار بیوتین و پیتیدهای کلاژنساز در پروتئینهای حیوانی مانند تخممرغ، مرغ، گوشت گاو بدون چربی و ماهی قزلآلا وجود دارد. همچنین آجیل، انواع دانهها، لوبیا سیاه اسفناج و سیبزمینی شیرین هم حاوی مقادیر مناسبی از این ویتامینها هستند. البته این مواد غذایی حاوی ویتامین A، B12، آهن و روی نیز هستند که بر استحکام ناخن تاثیر میگذارند.
نقش مکمل ها در تقویت ناخن
با توجه به فراوانی مواد غذایی طبیعی حاوی بیوتین و ویتامینهای موثر در تقویت ناخن، متخصصان تاکید دارند که این ویتامینها را تنها از رژیم غذایی روزانه دریافت کنیم. با این حال در صورت مشاهده نشانههای تاثیر کمبود ویتامین و بهخصوص بیوتین مانند مانند شکنندگی ناخن یا ریزش مو، بهترین گزینه استفاده از مکملهای مربوط بعد از آزمایش و با دستور پزشک است. البته در برخی موارد مکمل های گیاهی برای مراقبت از سلامت ناخن و جلوگیری از شکستن لایه ای آن تحت نظارت متخصص میتواند انتخاب اول بهجای انواع شیمیایی باشد.
روش های خانگی تقویت ناخن
بهجز رژیم غذایی متعادل، نکات ساده زیر بهعنوان روش های درمان خانگی موثر و بهعبارتی روش های غیر تهاجمی برای تقویت ناخن پیشنهاد اصلی متخصصان است:
۱.بهحداقل رساندن تماس با آب در طول روز و پوشیدن دستکش هنگام شستشو
۲.نوشیدن آب کافی برای حفظ رطوبت ناخنها
۳. استفاده از ضدعفونیکنندههای بدون الکل برای دستها
۴. جلوگیری از تماس و تاثیر مواد شوینده قوی و مواد شیمیایی با ناخن دست
۵. کوتاه نگاه داشتن ناخنها در حد مناسب برای جلوگیری از احتمال ترک خوردن آنها
۶. توجه به راه های کاهش استفاده از لاک های شیمایی ناخن
۷. ترک استفاده از استون در فواصل زمانی مشخص
۸. دوری از ژل یا اکریلیک ناخن
۹. استفاده از تقویتکنندهها و آبرسانهای مناسب برای ناخن
۱۰. استفاده از تکنیک های مانیکور صحیح و بهداشتی در مراکز تخصصی سلامت ناخن (در قسمت پدیکور و مانیکور مردانه، بیشتر می توانید اطلاعات کسب کنید.)
۱۱. رعایت دستور متخصص در مورد چگونگی انتخاب محصولات مراقبتی ناخن
راهکارهای فصلی برای مراقبت از ناخن ها
هر چند مراقبت از ناخنها یک روتین منظم روزانه است که فصل و زمان خاصی نمیشناسد، اما با توجه به تغییرات آب و هوایی در برخی از فصلها و تاثیر رطوبت و دما بر سلامت ناخن لازم است مراقبتهای خاصی را نیز برای این منظور در نظر گرفت تا سلامت ناخن درحد مناسبی حفظ شود:
مراقبت از ناخن در فصل بهار
استفاده از روغن کوتیکول و مرطوبکنندههای مناسب برای تغذیه ناخن بهترین مراقبت معمول در این فصل است. همچنین در این فصل خوردن آجیل، تخممرغ و سیبزمینی شیرین را نباید فراموش کرد.
مراقبت از ناخن در فصل تابستان
با توجه به تابش بالای خورشید برای جلوگیری از آسیب ناخن در برابر اشعههای مضر آفتاب بهخصوص در کنار دریا استفاده از مرطوبکنندههای ناخن بسیار ضروری است. همچنین باید مقدار بالاتری از آب را برای هیدراته شدن کافی بدن و ناخنها مصرف کرد.
مراقبت از ناخن در فصل پاییز
با توجه به سردتر شدن هوا در پاییز، استفاده بیشتر از روغن کوتیکول ناخن و کرمهای مرطوبکننده در طول روز یکی از نکات مهم مراقبتی برای تقویت ناخن است. خیس کردن و ماساژ ناخن ها به تعداد یکبار در هفته در روغن زیتون برای تغذیه کافی آن نیز بسیار مفید خواهد بود. در صورت امکان بهتر است از بخور آب گرم برای مرطوب نگاه داشتن محیط خانه نیز استفاده کرد.
مراقبت از ناخن در فصل زمستان
زمستان فصل سختی برای ناخنها است. بنابراین علاوه بر استفاده مرتب از روغن کوتیکول و مرطوبکنندهها، بهتر است هفتهای یکبار از ماسکهای تقویتی ناخن نیز استفاده کرد تا رطوبت آن کاملا حفظ شود. پوشیدن دستکش هنگام بیرون رفتن از خانه و مصرف بیشتر مواد غذایی حاوی ویتامین A، E و بیوتین نیز به تقویت ناخن کمک میکند.
جمعبندی پایانی
راههای بسیاری برای تقویت ناخن و جلوگیری از شکستن آنها وجود دارد. حفظ یک رژیم غذایی متعادل سرشار از بیوتین، ویتامین A، B12، آهن و روی به همراه مراقبتهای روزانه مانند اجتناب از مواد شیمیایی و عوامل محیطی مخرب، توجه به اهمیت گواه کردن منظم ناخن و استفاده از روغن های تقویت کننده و مرطوبکنندهها ناخن مهمترین نکات برای این منظور هستند. با این حال اگر یک روتین مناسب مراقبتی برای ناخنهای خود دارید و همچنان آنها شکننده و ضعیف هستند، لازم است برای بررسی بیماریهای زمینهای و دریافت دستورات تخصصی به پزشک مراجعه کنید.
مراجع: